پرانتزباز

نا گفته هایی از تمام گفتنی هایم

پرانتزباز

نا گفته هایی از تمام گفتنی هایم

۷۹

۱:

   بنا نبود بنویسم؛

 اما 65 خاطره مانده در ارواق مرامرورکردند.

شصت و پنج ستاره خاکی که تنها مدالشان خاک تربتشان گشت و در انزوای خاک ستارگانی شدند پر فروغ در اسمان بی ستاره ما....

                          دلم گرفت و کاش بر نمیگشتم... 

 *- اخوی معراج شهدا کجاست؟

 *-- سه راه شهادت؛ تقاطع دنیا و بهشت؛بعد ازگذر خود گذشتگی.سمت خدا رو به تجلی   

                  *********

۲:

فالی زنیم به حافظ شیراز بی وضو

                           لختی برای دیدن رویت و گفتگو

فاش است جام نگاهم شکسته است

                           وقتی که باز مینگرم بر تو روبرو

صبر من و قصه دلدادگی و غم

                          اشک و تب و سوز و اه و..داغ او

 تنهاییم عجیب نیست زیرا که گشته ام

                          بازنده در قمار زندگی ؛ با... ابرو

چشمی به چشم اینه دوختم.. اخر است ......

                                       شبانه ها ابان ماه ۸۶

        **********

۳:

 دل و دماغ بودن ندارم... دل رفتن هم ندارم...اگه نمیام نه که نیستم. وقتی که نگاهم ابریه چطوری انتظار دارم که تو دستام گل در بیاد

        **********

۴:

معمولا سالروز تولد رو جشن میگیرن. این وبلاگ سالروز تولدش رو با انفاکتوس رد کرده...خدا به دومی رحم کنه...

        **********

نظرات 1 + ارسال نظر
نقطه نویس ۱۷ ساله از تهران پنج‌شنبه 17 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 20:18 http://www.noghtenevis.blogsky.com

چه دردناک است به دست فراموشی سپردن کسانی که دفتر زندگی را شجاعانه ورق زدند!
...
امضا: نقطه نویس ۱۷ ساله از تهران

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد