۵۶

   قسمت دوم: 

     موقعیت ها:

      انچه که میتونه در باور های انسان تاثیر گذار باشه استفاده به موقع از فرصت های طلایی است که به دست می یاد. تموم موقعیت ها خوب نیستن اما میشه اونا رو به فرصتی خوب تبدیل کرد قبل از اینکه تهدیدی جدی محسوب بشن....

  1: سفر رو از سیزده سالگی شناختم. وقتی که برای کار و به واقع زندگی مستقل از خانواده جدا شدم و به شهر دیگری رفتم. پدرم بعد از دو هفته فهمید که کجا هستم و روزی که قرار بود بیاد تا منو ببره مادرم به من خبر داد. به شهرمون برگشتم و بعد از یک ساعت به سمت تهران رفتم و دو ماه اونجا بودم تا اینکه از خر شیطون پایین اومدم و تابستونم که تموم شده بود برگشتم تا درسامو ادامه بدم. این فرار ها همچنان ادامه پیدا کرد و هر دفه که دلم میگرفت دیگه میرفتم جبهه.... الان هم هنوز که هنوزه گم میشم....یعنی میرم سفر....

   2: دانشگاه.. هنوز تو زندگی من .لابلای هر لحظه اون جریان داره و خنکای لحظه های گرم و پر التهاب زندگیه منه... از اون سالی که حقوق تهران قبول شدم تا ....

   3: تدریس: از سال هفتاد و دو تا الان که همش سعی میکنم دانشجوهام خوب و خوبتر باشن... ایضا گوش بعضیهاشون رو هم میپیچونم. تا الان هم کسی از درس من نیفتاده....

   4:ازدواج: همسری مهربان و با گذشت در تمام موقعیت هایی که متعلق به اوست و او فداکارانه از ان میگذرد تا تنها نباشم و یا یا باشم و یا در غار تنهایی خود خلوت کنم و یا پای کامپیوتر باشم ولو به اندازه روزها....و شیرینی حضوری دلچسب با هستی و حسین. نکته قابل ذکر رشته همسر است که روانشناسی خونده و همه فن حریفه...ایضا در قوه قضا هم دستی دارد و......

   5:شغل: بیشترین ها را مرهون تلاشی مستمر درزمان اشتغال هستم از بدو ورود تا کنون . و اکنون هم که کارشناس اقتصادی هستم... کجا؟ اینو نیدونم دیگه...

                    * * * * * * * * * * * * * * *

  خوب اینم از قسمت دوم بازی. خیلی سخت بود ها...

  وقتی مجبور میشی حقیقت رو بگی سخت تر میشه...