پرانتزباز

نا گفته هایی از تمام گفتنی هایم

پرانتزباز

نا گفته هایی از تمام گفتنی هایم

۳۱

گونه هایم

   هنوز میسوزد

لبهایم نیز

.

.

.

.

.

.

نفرین

به اعترافی از اشک و اه

                                    ( مجموعه شبانه ها ۱۳۸۵)

نظرات 3 + ارسال نظر
() جمعه 4 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 08:53

چشات سالمن دیگه؟اونا که بلایی سرشون نیومده؟
نفرین نکن...

راستشو بخوای نه....
همینجوری یهویی ابری میشن و میبارن.....
یه دریا موج خوابیده
موج. موج. ....

ک.م شنبه 5 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 00:12 http://asare-shamloo.blogsky.com

خاموش باش، مرغک ِ دریایی!

بگذار در سکوت بجنبد مرگ...

() شنبه 5 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 07:36

موج فقط تو آغوش ساحل آروم میشه.اگه میخوای آروم بشن باید بزاری بیان تو ساحل چشمات...

ساحل کجاست؟ ارامش کو؟ چی شد؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد