1: نماز ظهر عاشورا و تاکید بر حضور در محضر الهی که تنها ویژه مردان خداست و سالهاست انرا ندیده ام. سالها قبل در سرزمینی رویایی در شبهای حمله هنگامه سر نهادن در راه جانان در بوته گاه ازمایش خداوندی دیدم و دیدم و الحق همیشه کم اوردم... همیشه ماندم.. و جا ماندم. هنوز هم کم دارم...
ظهر عاشورا دگر گونه بود و دگر گونه است... فدایی امام تن به تیر دشمن میسپارد تا قامت قیامت امامی در تاریخ نمازی حماسی بخواند و الگویی باشد بر تمام کارها... که نماز بر همه چیز مقدم است...حتی بر جهاد در راه خدا.....
2: سرخ.....زرد... سفید
مردانی که می ایند مردانی نیستند که میروند........مردانی که میروند...مردمانی از جنس ناب هستند... از جنس افتاب.... ایینه....ونور...
حر مصداق مردان عاقبت به خیر است و ایینه تمام نمای شرافت و مردانگی....به خدا کم اوردم....
اگه یه ثانیه.. نه نه.نه.... اگه یه پلک به هم زدن هم حر باشیم.........چی میگم؟ اگه عقیده ازادگی داشته باشیم تن به ذلت چاپلوسی و کاسه لیسی و فرومایگی نخواهیم داد....
حر به اسمان انسانیت شرافت داد و ابرو..........بی ابرویی رو بلدیم چه جوری جار بزنیم....
***********
سلام عرض میکنم خدمت حضار محترم و بالاخص دوستان عزیز خلافکار
خب،
البته همه ما میدونیم که آدمها گاها از روی نداری و بدبختی و گرفتاریست که دست به
کارهای خلاف میزنند و از قدیم هم گفتند که آدم خلافکار دین و ایمان ندارد
خب ،
حالا این یعنی چی؟
عرض میکنم خدمتتون
اولا فکر نکنید که خداوند شما را فراموش کرده. شاید درهای زندان به روی شما بسته باشد٬ اما
درهای رحمت خداوند به روی شما بازه. اینقدر به فکر راههای دررو نباشید...
خب،
خدا که فقط متعلق به آدمهای خوب نیست.
خدا٬ خدای آدمهای خلافکار هم هست و فقط خود خداست که بین بندگانش فرقی نمیگذارد
فی الواقع خداوند اند لطافت، اند بخشش. اند بی خیال شدن. اند چشم پوشی و اند رفاقت
است.....
رفیق خوب و با مرام همه جیزش را پای رفاقتش میدهد.........
....رضا ...
************
خدایا :
مرا چنان میخواهی انگار همین یک بنده را داری
ترا چنان میخواهم انگار صدها خدا دارم
گناهم را ببخشای...
*************
التماس دعا
پرنده دوست داشتنیت را رها کن... اگر دوستت داشته باشد به سوی تو باز میگردد و اگر بازنگشت...
بدان هرگز مال تو نبوده است...
پرنده من هرگز بازنگشت...
*****
*****
وقتی ستاره ها
بر شانه ام نشست
پنداشتم
دوباره باز خواهمت دید.
پنداشتم
قسم به نور و ایینه
و
مهر اب
که مهریه ال اطهر است
. دل ارام گیرد....
ندانستم
خاک گریزی
و
شانه های من
تحمل
ستاره ترا نخواهد داشت...
کدامین اسمان
میعاد گاه ما؟
شبانه ها ۱۳۸۵