اندیشه های ناتما مم پیچک ابی است فرو افتاده در پای دست نوشته هایت. و من کنایه ای از تمام نا تمام تو.... روزانه ای از تکرار خط خطی های ذهن هفت گانه .... و این اتفاق فقط در هفت روز هفته ی گم شده زندگیم رخ میدهد.
اغاز می شود عادت دیرین در کوچی بی سر انجام! در مسیری همیشگی از ارتفاع مژگان تا سراشیبی گونه ها..
پیوند ": مفهوم گمشده برگ و درخت است...
پاییز: معنای دلزدگی درخت است از لباس و پیچش باد در تکاپوی عبور از کوچه ای بن بست تنها تلا شی برای بودن...
اندیشه نا تمام برگ در عبور عابران له میشود و تنها صدایی بر خاسته از درون ان به گوش میرسد....سنگفرش هر روز تکرار می شود هر روز پایان می یابد و صبح اغاز میشود . ناتمامی ندارد....
باد مرا می بوید و می رود. ترانه نردبان صداست و بام ارزو هایم دست نیافتنی.
سلام
خوشحالم که لااقل یکی پیدا شد که به همه جیز اشاره کنه.
خوشحال میشم به وبلاگم دوباره سر بزنین و راهنماییم کنین.
خسته نباشید.