۱۲

تداعی یادت

         اشفته گیسوی خاطراتم.

       پنجره ای

        به نگاهت گشوده ام

                         به ارامش کلامت

    و

      به سبزینه نهادینه وجودت

        لحظه ها را می بویم

                         که ترا

      در حریم باشکوه خاطر خواهی تبناک زندگی

                       مست باران عطوفت می یابد

                                    موج التهاب نگاهت

                                             تداعی زندگیست...

                                               مجموعه شبانه ها/۱۳۸۴